Αξιολόγηση όσων δεν μπορούν και δεν χρειάζεται να αλλάξουν…
Πολλές φορές ζητάμε από τον θεραπευτή να μας «αλλάξει», «να μας διορθώσει», να γίνουμε κάποιοι άλλοι γιατί πιστεύουμε ότι όλη η προσωπικότητά μας είναι λάθος.
Η λύση είναι η ψυχοθεραπεία να μας «φτιάξει από την αρχή;» Χρειάζεται να αλλάξουμε την προσωπικότητά μας; Μπορεί κάποιος θεραπευτής να το κάνει για εμάς αυτό;
Πολλές απορίες και συγκρούσεις. Κατά βάθος επιθυμούμε να αλλάξει το «κακό» και «αρνητικό» για να συνεχίζουμε να απολαμβάνουμε χωρίς εμπόδια, να ονειρευόμαστε, να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο μέλλον χωρίς προβλήματα, αμφιβολίες, ενοχές, θλίψη, άγχος. Αυτό γιατί η ανθρώπινη φύση μας αποζητά την επιθυμία και το όνειρο. Αυτό είναι και το στοιχείο της ζωής.
Όσο μεγαλώνουμε συνειδητοποιούμε ότι όλα αυτά δεν έρχονται αβίαστα και χωρίς κόπο όμως. Η συναισθηματική ενηλικίωση συνοδεύεται με την ανάληψη ευθυνών. Αυτό είναι τρομακτικό.
Έργο της ψυχοθεραπείας είναι πέραν όλων των άλλων, η συνειδητοποίηση ότι είμαστε ελεύθεροι, υπεύθυνοι και ικανοί και να αλλάξουμε όσα δεν μας αρέσουν. Κανείς δεν μπορεί να μας περιορίσει στο να ονειρευόμαστε την ευτυχία μας.
Τι συμβαίνει όμως με όσα δεν μπορούν να αλλάξουν;
Έργο της ψυχοθεραπείας ακόμα είναι και η αποδοχή όσων δεν μπορούν και δεν χρειάζεται να αλλάξουν.
Μέσα σε όλα στόχος της θεραπείας είναι και το «πένθος». Το πένθος δεν χρειάζεται να είναι πάντα κυριολεκτικό.
Το πένθος μπορεί να είναι συμβολικό και ανακουφιστικό για γεγονότα που ανήκουν στο παρελθόν ή για στοιχεία της προσωπικότητάς μας που θεωρούμε «αρνητικά».
Όταν μιλάμε λοιπόν για πένθος στην ψυχοθεραπεία, μιλάμε κυρίως για την σταδιακή συνειδητοποίηση, αποδοχή και εν τέλει ανακούφιση. Μέσω αυτής της πορείας οδηγούμαστε σε καλύτερα και πιο συνειδητά βήματα.
